Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Φορτηγά, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και συντεχνιασμός


Κώστας Κάρης, Αυγή, 29/07/2010
Όλοι έχουν αντιληφθεί ότι η κρίση με τα φορτηγά και τα βυτία οφείλεται στη σύγκρουση του πελατειακού συστήματος (μη έκδοσης) των αδειών με την οικονομική πραγματικότητα και τις ανάγκες της κοινωνίας από τις οδικές τις μεταφορές. Η αντίθεση αυτή δεν είναι τωρινή, με την κρίση και την τρόικα, αλλά τώρα κλιμακώνεται.Δύο είναι τα κεντρικά και σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί το ισχύον επί δεκαετίες σύστημα, το οποίο έστησαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και συντεχνιασμός :Πρώτο. Οι μεταβιβάσεις των αδειών δεν φορολογούνται επί της – πράγματι μεγάλης – αγοραίας αξίας τους, αλλά επί ασημάντου εικονικής. Έτσι συγκροτείται, με κρατική ανοχή και οργάνωση, το κύκλωμα της παραοικονομίας στις μεταφορές.Δεύτερο. Η μη έκδοση νέων αδειών επι τόσο μεγάλο διάστημα (από το 1977) εκτίναξε τις αξίες των ισχυουσών αδειών, καθώς αυξάνονταν συνεχώς οι ανάγκες για οδικές μεταφορές. Η εκτίναξη αυτή που φθάνει για τα βυτιοφόρα και τις 300.000 ευρώ έχει σαν πρώτο δυσμενές αποτέλεσμα την αύξηση των κομίστρων, καθώς το επιθυμητό για τον επιχειρηματία μηναίο κέρδος λογίζεται όχι μόνον πάνω στο κόστος αγοράς του φορτηγού ή βυτιοφόρου, αλλά και στο διπλάσιο και άνω κεφάλαιο λόγω της μεγάλης αξίας της άδειας.Επιπλέον - και πιό σημαντικό από την μακροπρόθεσμη κοινωνική σκοπιά - αποτέλεσμα της μεγάλης αξίας των αδειών είναι η διάθεση τουλάχιστον του μισού κεφαλαίου ενάρξεως του επαγγελματία όχι στην αγορά του οχήματος αλλά σε κείνον που πουλά άδειες. Έτσι, ενισχύεται με μεγάλα κεφάλαια το (φοροδιαφεύγον) κύκλωμα μεταπωλήσεως αδειών.Η αδικία και η στρέβλωση με δυό κουβέντες : η κοινωνία μέσω των υψηλών κομίστρων και οι επαγγελματίες με μεγάλο μέρος του εισοδήματος από τη δουλειά τους (αρκετά χρόνια έχουν να ξεχρεώσουν γραμμάτια) πληρώνουν υπέρογκο ποσό στο κύκλωμα μεταβιβάσεων αδειών, ποσό που δεν διατίθεται στην αύξηση του αριθμού και την ανανέωση των οχημάτων.Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε περισσότερες παραβιάσεις των κανονισμών εργασίας - ασφαλείας των οδηγών. Οι ιδιοκτήτες οδηγοί δρούν ως φορείς ανταγωνισμού στην υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας και των οδηγών που είναι μισθωτοί.Η κυβέρνηση με την προσφιλή μέθοδο της, να τα περάσει όλα μέσω τρόικας, παριστάνει ότι “δίνει αγώνες” για το ανάποδο από το αναγκαίο : για το πώς θα καθυστερήσει η έκδοση νέων αδειών, που έπρεπε να έχει ξεκινήσει δύο δεκαετίες τώρα!Ήδη το θέμα θέτουν και δυνάμεις της αριστεράς. Ανακοίνωση εξέδωσε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και σαφή θέση έχει πάρει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης. Το συντομότερο πρέπει να τελειώσει αυτό το σύστημα, στηρίζοντας όμως τους νέους επαγγελματίες, που για να πάρουν άδεια τα τελευταία χρόνια έδωσαν (ή δανείστηκαν) υπέρογκα ποσά._

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Φώτης Κουβέλης: Άρση της επιστράτευσης και αναστολή της απεργιακής κινητοποίησης για την επανέναρξη ενός διαλόγου


Ο Φώτης Κουβέλης, πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, μετά τη συνάντηση με το προεδρείο του σωματείου των εργαζομένων στην ΑΤΕ έκανε δηλώσεις όπου μεταξύ άλλων αναφέρθηκε :

Επιστράτευση(επίταξη υπηρεσιών των ιδιοκτητών φορτηγών)

Η καταφυγή της κυβέρνησης στην πολιτική επιστράτευση των ιδιοκτητών φορτηγών αποδεικνύει την αδυναμία της κυβέρνησης να λειτουργήσει σε συνθήκες κρίσης. Η καταφυγή στο μέτρο της επίταξης, που ως αντιπολίτευση εισηγούνταν την κατάργησή του, είναι χαρακτηριστική.

Η διαχείριση του προβλήματος χαρακτηρίζεται από παλινωδίες, διαφορετικές υποσχέσεις, αιφνιδιασμούς, ακραία λαθεμένους χρονικούς σχεδιασμούς για επίλυση υπαρκτών ζητημάτων.

Ο ισχυρισμός τη κυβέρνησης ότι δίνει μάχη για την αποτροπή των χειρότερων που προτείνονται από την τρόικα δεν πείθουν, με το πρόσθετο δεδομένο ότι η ίδια η κυβέρνηση δια των εκπροσώπων της υποστηρίζει ότι δεν είναι η απόφασή της αποτέλεσμα των πιέσεων της τρόικα αλλά κυβερνητική επιλογή.

Ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ προτείνουμε:

Την άρση της επιστράτευσης και την αναστολή της απεργιακής κινητοποίησης για την επανέναρξη ενός διαλόγου, στη βάση της κατάργησης του παλαιού καθεστώτος του κλειστού επαγγέλματος.



Οι συζητήσεις τρόικας -κυβέρνησης

Αυτές τις μέρες οι υπουργοί, ενημερώνουν, συζητούν, συμφωνούν με την αντιπροσωπεία της τρόικα της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ.

Η Βουλή, τα κόμματα, οι έλληνες πολίτες όμως δεν έχουν καμία υπεύθυνη και συγκεκριμένη ενημέρωση.

Δεν είναι υπόθεση εσωτερικής κυβερνητικής δραστηριότητας οι συζητήσεις αυτές. Η κυβέρνηση εκπροσωπεί τη χώρα.. Οι εν κρυπτώ συζητήσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών πρέπει να αντικατασταθούν από διαφανή διαδικασία.

Για την ΑΤΕ και τον δημόσιο τραπεζιτικό πυλώνα

Το πρόβλημα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στην επιτυχή αντιμετώπιση των stress tests. Πρέπει να αναδεικνύεται και να αναζητείται η προοπτική του τραπεζικού τομέα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και τη συμβολή του στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.

Ως ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, υποστηρίζοντας την ανάγκη συγκρότησης ισχυρού δημόσιου τραπεζικού πυλώνα διερευνούμε τα στοιχεία και το περιεχόμενό του. Άποψή μας είναι ότι ο πυλώνας αυτός δεν μπορεί παρά, στις σημερινές συνθήκες, να προκύπτει μέσα από τη σύμπραξη Εθνικής, ΑΤΕ, Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Για το λόγο αυτό συνεχίζουμε τις συναντήσεις με τους εργαζόμενους και τις διοικήσεις αυτών των Τραπεζικών ιδρυμάτων.

Ειδικότερα, η ΑΤΕ με την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου και με εξυγίανσή της μπορεί να αποτελεί, με δεδομένο και τον έντονο κοινωνικό της χαρακτήρα, ουσιώδες και αποφασιστικό στοιχείο του δημόσιου τραπεζιτικού πυλώνα.

Στη συνάντηση μετείχε και ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, υπεύθυνος για την Οικονομία της Ε.Επιτροπής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Σοβαρά προβλήματα στην εξέλιξη της κοινωνικο οικονομικής ζωής με τη συνέχιση της απεργίας των ιδιοκτητών φορτηγών

Η συνέχιση της απεργίας των ιδιοκτητών φορτηγών δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην εξέλιξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.

Η μη έκδοση νέων αδειών φορτηγών και βυτιοφόρων επί δεκαετίες οδηγεί σε αυξημένα κόμιστρα και σε μεγάλη δαπάνη κεφαλαίων για τις μεταβιβάσεις των αδειών.

Αυτή η πολιτική του πελατειακού κράτους, με αδικαιολογήτως κλειστά επαγγέλματα πρέπει να πάρει τέλος το συντομότερο δυνατό.

Η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι του κλάδου οφείλουν με διάλογο - και μόνο με αυτόν - να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, διασφαλίζοντας όσους απέκτησαν άδειες πρόσφατα, πληρώνοντας υπέρογκα ποσά.

Είναι ανάγκη να αναζητηθούν άμεσα τρόποι συνεννόησης για να εξασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον και η καθημερινότητα των πολιτών.

Ερώτηση της Δημοκρατικής Αριστεράς για τις αποζημιώσεις της RICOMEX

Οι τέσσερις βουλευτές αναφέρουν ότι η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής αδυνατεί να καταβάλλει τις αποζημιώσεις ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων από την κατάρρευση του κτιρίου της RICOMEX στο σεισμό τού 1999 και ρωτούν εάν προτίθεται η κυβέρνηση να προχωρήσει στην καταβολή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Οι βουλευτές τονίζουν ότι σε πρόσφατη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Ανατολικής Αττικής (14.6.2010) συζητήθηκε το θέμα των αποζημιώσεων από την κατάρρευση του κτιρίου της RICOMEX στον σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999, μετά τις αγωγές που έχουν καταθέσει οι συγγενείς των θυμάτων ή οι παθόντες εξαιτίας αυτών.

Προσθέτουν ότι με σχετικές επιστολές η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής έχει ενημερώσει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης για το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τις εκδοθείσες αποφάσεις επί 16 αγωγών αποζημίωσης, εφόσον το συνολικό ποσό που καλείται να καταβάλει η Νομαρχία ξεπερνά τα 18.000.000 ευρώ.

"Σύμφωνα με τις ανωτέρω εκδοθείσες αποφάσεις, η αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία άσκησε πλημμελώς τον προληπτικό έλεγχο κατά το στάδιο έκδοσης των οικοδομικών αδειών κατά τα έτη 1976, 1977 και 1979 αλλά και τον κατασταλτικό έλεγχο στη συνέχεια, κατά την ανέγερση του κτιρίου, πολλά χρόνια πριν τη θεσμοθέτηση των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων το 1995. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ανάληψη από τις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του ελληνικού Δημοσίου που δημιουργήθηκαν από πράξεις και παραλείψεις υπαλλήλων κατά το διάστημα που οι υπάλληλοι αυτοί υπάγονταν στην κρατική διοίκηση, δημιουργεί την υποχρέωση στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής να καταβάλει το ανωτέρω ποσό, ακόμη κι αν αναγκαστεί να περικόψει το πρόγραμμά της για το τρέχον έτος προκειμένου να αποπληρωθούν οι αποζημιώσεις των τελεσίδικων και αμετάκλητων αποφάσεων που έχουν εκδοθεί. Ως εκ τούτου, το Νομαρχιακό Συμβούλιο αποφάσισε να προχωρήσει στην πληρωμή των αποζημιώσεων των αποφάσεων αυτών" σημειώνεται στην ερώτηση.

Και οι βουλευτές συνεχίζουν λέγοντας ότι με δεδομένο ότι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δεν έχει τις ανάλογες οικονομικές δυνατότητες και δεν υπήρξε σχετική πρόβλεψη κατά τον χρόνο στον οποίο αναφέρονται οι εν λόγω δικαστικές αποφάσεις, έχει ζητήσει από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης την προώθηση ειδικής νομοθετικής ρύθμισης, ώστε οι ανωτέρω αποζημιώσεις να δοθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό.

"Αναμφισβήτητα, η άμεση καταβολή των αποζημιώσεων για τα θύματα από την κατάρρευση του κτιρίου της RICOMEX στις 7.9.1999 αποτελεί άμεση προτεραιότητα και χρέος της Πολιτείας" καταλήγει η ερώτηση, την οποία υπογράφουν οι Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗ


Δημοψήφισμα για το μνημόνιο ή στροφή στα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας;
Ανδρέας Νεφελούδης, 24/07/2010

Μια βδομάδα πριν η Δημοκρατική Αριστερά έδωσε στη δημοσιότητα τις θέσεις και απόψεις της για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Θα ήθελα να επισημάνω ειδικές πλευρές αυτών των θέσεων, τονίζοντας τα ιδιαίτερα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά τους και τον ριζοσπαστικό τρόπο με τον οποίο θέτουν τα ζητήματα σε σχέση τόσο με την οικονομική κρίση όσο και με το ίδιο το πολιτικό σύστημα.

Εκτιμώ ότι αυτή η αποσαφήνιση των βασικών πλευρών και αφετηριακών σημείων για την απόφαση της Ε.Ε της Δ.Α. είναι αναγκαία από την στιγμή που τίθενται διαρκώς ερωτήματα (όχι πάντα αθώα) για το αν έχει θέσεις η ΔΑ για τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα.(!!!)

Σε ότι αφορά λοιπόν τις αυτοδιοικητικές εκλογές η Δ.Α. πιστεύει, όπως πάντα πίστευε η ανανεωτική αριστερά, ότι αυτές πρέπει να ασχοληθούν αποκλειστικά με τα κρίσιμα ερωτήματα – θέματα που απασχολούν τις κοινωνίες σε τοπικό επίπεδο.

Σε καμία περίπτωση η απουσία θέσεων για τα καθημερινά προβλήματα των πόλεων δεν μπορεί να καλυφθεί με τον «μπουχό» του αιτήματος « οι εκλογές να γίνουν δημοψήφισμα για το μνημόνιο», και οι πόλεις, τα προβλήματα, το περιβάλλον, οι αναγκαίες κοινωνικές πολιτικές;

Με αυτά και με όλα τα άλλα ποιος θα ασχοληθεί;

Με τον μεγάλο άρρωστο του πολιτικού συστήματος, την τοπική αυτοδιοίκηση, ποιος θα ασχοληθεί;

Η δική μας η αντίληψη για το διακύβευμα αυτών των εκλογών, εδράζεται στην άμεση και στενή σχέση που έχουμε ως φιλοσοφία και ως πολιτική πρακτική με την αλήθεια, με τον πολίτη στον χώρο που ζει, με την καθημερινότητα, με την ανάγκη να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις ώστε η αυτοδιοίκηση να αποκτήσει την αυτοτέλεια και ανεξαρτησία της. Γιατί βασική θεωρητική προσέγγιση μας δεν είναι το περισσότερο κράτος, όπως σχεδόν όλα τα κόμματα της αριστεράς προσδοκούν, αλλά το αποκεντρωμένο κράτος με αυτοδιοίκηση αυτοδύναμη και ανεξάρτητη.

Για το κόμμα μας οι αντιθέσεις σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν είναι οι κραυγές για το υπέρ ή το κατά του μνημονίου αλλά:

o Μια αυτοδιοίκηση αδρανής και απαθής για τις επιπτώσεις του μνημονίου ή μια αυτοδιοίκηση με ουσιαστικές προτάσεις για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων σε τοπικό επίπεδο;

o Μια αυτοδιοίκηση εξαρτημένη από την κεντρική διοίκηση, έρμαιο των επιχορηγήσεων και των πελατειακών ή κομματικών παζαριών ή μια αυτοδιοίκηση ανεξάρτητη με σαφώς καθορισμένους τοπικούς πόρους (χωρίς επιπλέον φορολογία) μέσω της αναθεώρησης του φορολογικού συστήματος και της αποκέντρωσης του;

o Μια αυτοδιοίκηση με ασαφείς όρους λειτουργίας και οργάνωσης όπου το πελατειακό σύστημα και η διαπλοκή θα κυριαρχούν ή μια αυτοδιοίκηση με σαφείς δεσμεύσεις για την εξυπηρέτηση του πολίτη και με καθορισμένους όρους για την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της;

o Μια αυτοδιοίκηση που το πελατειακό της προφίλ θα κρατά ως όμηρους χιλιάδες εργαζομένους στο χώρο της ή μια αυτοδιοίκηση με καθαρές και σαφείς εργασιακές σχέσεις, οργανογράμματα και κανόνες διαχείρισης;

o Μια αυτοδιοίκηση τέλος αναξιόπιστη και έρμαιο διαπλοκών και αδιαφανών διαδικασιών ή μια αυτοδιοίκηση κρυστάλλινη στην διαχείριση των οικονομικών της που θα αποτελεί το γυάλινο σπίτι του δημότη; Και τέλος

o Μια αυτοδιοίκηση συγκεντρωτική και φοβική σε κάθε συμμετοχική διαδικασία ή μια αυτοδιοίκηση που θα υπερβαίνει τον εαυτό της και θα ενισχύει την δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής;

Όλοι όσοι δεν θέτουν στη πρώτη γραμμή του διακυβεύματος για τις εκλογές την απάντηση στις παραπάνω αντιθέσεις αλλά εξαρκούνται στην ένδεια της εκφοράς κεντρικού – ξύλινου και αντιαυτοδιοικητικού λόγου, τάσσονται εκ των πραγμάτων με την πρώτη απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, με την συντήρηση δηλαδή του ίδιου γραφειοκρατικού μοντέλου και την οπισθοδρόμηση της εξάρτησης.

Εμείς είμαστε όμως με την ανατροπή, με το σάρωμα κάθε αναξιοπιστίας και κάθε κόκκου διαφθοράς και θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε όλα τα λουλούδια των τοπικών κοινωνιών να ανθίσουν.

Διατυπώσαμε με απόλυτη σαφήνεια 4 άξονες για την ανατροπή της σημερινής παρακμιακής κατάστασης στον χώρο της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, είμαστε αποφασισμένοι αυτές οι προτεραιότητες να μπολιάσουν όσο είναι δυνατόν περισσότερες δημοτικές κινήσεις και πρωτοβουλίες πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών σε τοπικό επίπεδο.

Δυστυχώς αυτή η παρακμιακή κατάσταση δεν ανατρέπεται, παρόλες τις ελπίδες μας από τον νέο θεσμικό πλαίσιο, όπως αυτό ορίζεται από τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Ήμασταν η πολιτική δύναμη που είχε πρώτη από όλες τις πολιτικές δυνάμεις εισηγηθεί την καθιέρωση της αιρετής περιφέρειας, ελπίσαμε ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο θα έκανε βήματα μπρος, όμως εκτός από την θέσπιση των αιρετών περιφερειών δεν τολμά, δεν ανατρέπει, δεν δημιουργεί, ως όφειλε, νέα δεδομένα. Θα τα δημιουργήσουν οι τοπικές κοινωνίες που δεν αντέχουν το άλλοθι της εξάρτησης.

Καλούμε λοιπόν σε αυτή την μάχη όλες τις δυνάμεις της προόδου να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στο μέτωπο ενάντια στην διαφθορά, ενάντια στο πελατειακό κράτος, για την πράσινη ανάπτυξη, τα νέα παραγωγικά πρότυπα, το δίχτυ κοινωνικής προστασίας σε τοπικό επίπεδο, για την αυτοδιοίκηση της αναδιανομής, για την αυτοδιοίκηση της προόδου, για την αυτοδιοίκηση που δεν θα φορτώνει τους Έλληνες πολίτες με 4δις€ πρόστιμα τον χρόνο από την λειτουργία των ανεξέλεγκτων χωματερών, αλλά που με πρωτοποριακό τρόπο και πάνω από όλα χωρίς να είναι δέσμια συμφερόντων, θα λύσει το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και κάθε άλλο μεγάλο πρόβλημα που ταλανίζει το περιβάλλον και την Ελληνική περιφέρεια, με γνώμονα πάντα, τις καθαρές σχέσεις και την εξοικονόμηση πόρων.

Ας αναμετρηθούμε λοιπόν με την ζωή και τα προβλήματα της και όχι με κούφιες συνθηματολογίες που δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα και πάνω από όλα δεν δίνουν καμία ελπίδα στον κόσμο που αναζητά διέξοδο.

---

Ο Ανδρέας Νεφελούδης, είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Η Απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για τις ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ συνεδρίασε τη Παρασκευή 17.07.2010, με θέμα τη στάση του κόμματος για τις εκλογές του Νοέμβρη για τους Δήμους και τις περιφέρειες της χώρας.

Τα βασικά σημεία της απόφασης είναι:

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θεωρεί ότι αυτές οι εκλογές οφείλουν να έχουν κυρίως αυτοδιοικητικό χαρακτήρα και δεν αποτελούν δημοψήφισμα για το μνημόνιο και για την κυβερνητική πολιτική συνολικά. Παράλληλα όμως, σε αυτές τις εκλογές είναι ευκαιρία να αναδειχθούν εναλλακτικές πολιτικές προοδευτικού χαρακτήρα που σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο θα ανακουφίζουν τους πολίτες από τις συνέπειες της κρίσης, θα βοηθούν τις ασθενέστερες κοινωνικά και οικονομικά ομάδες και θα ενισχύουν ένα πλαίσιο δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών στην παραγωγή τοπικών προϊόντων και πολιτικών.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ εκτιμά πως η Αυτοδιοίκηση βρίσκεται στη δίνη μίας έντονης κρίσης αξιών, αξιοπιστίας, εξάρτησης από την κεντρική διοίκηση και πολιτικού προσανατολισμού που οφείλεται τόσο στην άρνηση της κεντρικής διοίκησης να προχωρήσει σε ριζοσπαστικές αλλαγές για την ενίσχυση του θεσμού, όσο και στην αδυναμία της ίδιας της αυτοδιοίκησης να διατυπώσει σαφές πολιτικό πρόγραμμα ανάπτυξης της αυτονομίας της οικονομικά και διοικητικά. Με την έννοια αυτή η Αυτοδιοίκηση αποτελεί τμήμα της κρίσης του συνολικού πολιτικού συστήματος.

Κατά συνέπεια, απαιτούνται πολιτικές που θα ανατρέπουν αυτό το κακό κλίμα και θα ενισχύουν την αξιοπιστία, την δημοκρατική διεύθυνση, την χρηστή οικονομική διαχείριση και τον κοινωνικό ρόλο των μονάδων της αυτοδιοίκησης.

Αυτές τις πολιτικές επεξεργάστηκε και έδωσε για συζήτηση στη κοινωνία της αυτοδιοίκησης, στις πόλεις και τις περιφέρειες η Δημοκρατική Αριστερά.

Ως προς τα θέματα της εκλογικής τακτικής, αυτά συνοψίζονται στα παρακάτω σημεία:

1. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ επιλέγει την πολιτική της συμμετοχής στις διοικήσεις των δήμων και των περιφερειών της χώρας για να μπορέσει να ασκήσει τις ριζοσπαστικές πολιτικές της και να φανεί χρήσιμη ως φορέας για την Ελληνική κοινωνία. Με αυτή την έννοια θα ενισχύσει ενωτικές και αυτόνομες τοπικές πρωτοβουλίες και θα βοηθήσει στην διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ενώ σε κάθε περίπτωση στρατηγική της επιλογή αποτελεί η συνεργασία των δυνάμεων της δημοκρατικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας.

2. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα συνεχίσει να στηρίζει και να συνεργάζεται με δημάρχους που είχε παλαιότερα ενισχύσει την εκλογή τους, εκτός και αν υπάρξουν σοβαρές διαφορές με το πλαίσιο της πολιτικής της,

3. Ιδιαίτερο βάρος δίδεται στην Περιφέρεια Αττικής και στον Δήμο της Αθήνας, όπως επίσης και στους δύο μεγάλους Δήμους της Θεσσαλονίκης και του Πειραιά. Η Περιφέρεια Αττικής και ο Δήμος της Αθήνας μπορεί να σηματοδοτήσουν την εφαρμογή της κεντρικής επιλογής του κόμματος για την στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασία με την πολιτική οικολογία. Ειδικά για τον Δήμο της Αθήνας η Δημοκρατική Αριστερά, στο πλαίσιο αυτής της επιλογής θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο για να επιτευχθεί η απαιτούμενη αλλαγή, για την ήττα των γκρίζων πολιτικών των τελευταίων χρόνων.

4. Η Θεσσαλονίκη αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση λόγω της ύπαρξης του γνωστού τριγώνου του υπερσυντηρητισμού, του εθνικισμού και της ακροδεξιάς. Η Δημοκρατική αριστερά θα κινηθεί ώστε να ενισχυθεί το αίτημα για αλλαγή στην διοίκηση της πόλης, που εκφράζεται από πολίτες ευρέως πολιτικού φάσματος. Έτσι θα συμβάλει στη δημιουργία ευρύτερης συσπείρωσης δημοτικών και νομαρχιακών κινήσεων με την συμμετοχή ομάδων και κινήσεων πολιτών για την συγκρότηση ενός μετωπικού ψηφοδελτίου νίκης.

5. Για τον Πειραιά εξετάζουμε όλες τις προϋποθέσεις για την μορφή της εκλογικής παρουσίας μας πάντα στο πλαίσιο της επιλογής της συνεργασίας μας με τους Οικολόγους-Πράσινους.

6. Επιδιώκουμε τις ευρύτερες δυνατές συμμαχίες της αριστεράς με την πολιτική οικολογία στις υπόλοιπες περιφέρεις της χώρας και τέλος

7. Σε όλους τους άλλους δήμους της χώρας επιλέγουμε την διαμόρφωση αυτόνομων σχημάτων των τοπικών κοινωνιών που πολιτικά θα εκφράζουν την ευρύτερη συσπείρωση πολιτών εναλλακτικής και προοδευτικής κατεύθυνσης των Οικολόγων-Πράσινων, του ΣΥΝ και του ΠΑΣΟΚ.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Στήριξη στη Δημοκρατική Αριστερά από 215

Τη στήριξή τους στο νέο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς εκφράζουν 215 άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, τονίζοντας ότι είναι «ένα κόμμα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, δημοκρατικό και ανανεωτικό» και «μπορεί να δώσει με τις ιδέες, τις προτάσεις και τους αγώνες της μια νέα ελπίδα στους Ελληνες και τις Ελληνίδες».
Υπογράφουν οι:

Αγγελίδης Μ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Αγριαντώνη Χριστίνα - καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Ακρίβος Κ. - συγγραφέας, Αναγνωστόπουλος Δ. - συγκοινωνιολόγος, Αναγνωστοπούλου Αννα - αρχιτέκτων, Αναστασιάδης Κ. - μουσικός, Αρβανίτη Μπέτυ - ηθοποιός, Αρδίττης Β. - σκηνοθέτης, Αρμάος Ν. - σκηνοθέτης, Αρσένη Κίτυ - ηθοποιός, Βαγενάς Ν. - συγγραφέας, Βαλαβανίδης Γ. - ζωγράφος, Βαλλιάνος Π. - αναπλ. καθηγητής ΕΚΠΑ, Βασιλάκη Μαρία - ιστορικός Τέχνης, Βασιλικός Β. - συγγραφέας, Βασταρδής Ν.- ηθοποιός, Βενετσάνου Νένα - τραγουδίστρια, Βέρνυ Σουζάννα - επίκ. καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Βιλαέτη Ιωάννα - δικηγόρος, Βλαβιανός Χ. - συγγραφέας, Βλάχου Ελένη - συντ/χος, Βουδούρης Λ. - ζωγράφος, Βούλγαρης Γ. - καθηγητής Παντείου, Γαλανάκη Ρέα - συγγραφέας, Γαλανοπούλου Ελεωνόρα - φιλόλογος, Γεωργακοπούλου Βένα - δημοσιογράφος, Γεωργακοπούλου Μιμή - γιατρός, Γιαννουκάκος Κ. - ερευνητής, Γιαννουλόπουλος Γ. - δημοσιογράφος, Γιαταγάνας Ξ. - πρ. νομικός σύμβουλος Ευρ. Επ., Γιωγλερής Γ. - ηθοποιός, Γκανά Πόπη - εκδότρια, Γκάρτζος Κ.- αρχιτέκτων-πολεοδόμος, Γυφτοδήμος Γ. - πανεπιστημιακός, Δαββέτας Ν. - συγγραφέας, Δαμιανίδη Αννα - δημοσιογράφος, Δασενάκης Μ. - αναπλ. καθηγητής ΕΚΠΑ, Δεμερτζής Ν. - καθηγητής ΕΚΠΑ, Δημητρακάκη Αντζελα - συγγραφέας, Δημητρίου Στ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Δημοπούλου Εντα - ζωγράφος, Διακογιάννη Ιωάννα - βιολόγος, Διαμαντάκου Πόπη - δημοσιογράφος, Δουβίτσας Μ. - αναπλ. καθ. ΕΚΠΑ, Δρακονταειδής Φ. - συγγραφέας, Ελευθεριάδης Χ. - καθηγητής ΑΠΘ, Ελευθερίου Μ. - συγγραφέας, Ευδοκιμίδης Γ. - καθηγητής ΕΚΠΑ, Ευσταθιάδη Μαρία - συγγραφέας, Ευσταθιάδης Γ. - συγγραφέας, Ζάρπα Ζωζώ - ηθοποιός, Ζαχαρέας Α. - οικονομολόγος, Ζεβελάκης Γ. - κριτικός, Ζορμπαλά Μυρτώ - νομικός, Ζουγανέλης Γ. - ηθοποιός, Ζουμπουλάκη Μανίνα - συγγραφέας, Ζουμπουλάκης Μ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Ζουμπουλάκης Σ. - δ/ντής περιοδ. «Νέα Εστία», Ηλιοπούλου Καλλιόπη - ζωγράφος, Θεοδώρου Β. - αρχιτέκτων, Θερμού Κική - καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Ισαρης Αλ. - συγγραφέας, Καγγελάρη Δηώ - θεατρολόγος, Καγιαλής Τ. - καθηγητής Ανοικτού Πανεπιστ., Κακλέας Γ. - σκηνοθέτης, Καλαϊτζή Μάρω - πρόεδρος ομίλου λαϊκών χορών, Καλλιπολίτης Α. - χημικός, Καλογήρου Ο. - καθηγητής ΑΠΘ, Καλογήρου Χ. - πρόεδρος Πανελ. Σωμ. Εργαζ. Κοινοτ. Πλ. Στήριξης, Καμούτση Τέτη - ζωγράφος, Κανάκη Ελένη - εκδότης, Καπέλας Κ.- βιβλιοπώλης, Κάπρος Π. - καθηγητής ΕΜΠ, Καρά Ματίνα - ηθοποιός, Καραγιαννίδης Γ. - καθηγητής ΑΠΘ, Καραγιώργος Β. - εκδότης, Καρακάσης Γ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Καραντζόλα Ελένη - καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Καρούνου Βασιλική -αναλύτρια συστημάτων πληροφορικής, Καρούσιας Ν. - καθηγητής ΕΚΠΑ, Κασόλας Μ. - συγγραφέας, Καστρινάκη Αγγέλα - καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Κατή Δήμητρα - καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Κεχαγιόγλου Ελένη - φιλόλογος, Κηλαηδόνη Γιασεμή - ηθοποιός, Κηλαηδόνης Λ. - συνθέτης, Κιντή Σοφία - δημοσιογράφος, Κιντής Γ. - οικονομολόγος, Κλουτσινιώτη Ράνια - πολεοδόμος-χωροτάκτης, Κοκκινίδης Δ. - ζωγράφος, καθηγητής ΑΣΚΤ, Κομνηνός Δ. - σκηνοθέτης, Κονταράτος Σ.- αρχιτέκτων, Κοσμίδης Θ. - ζωγράφος, Κοταμανίδου Εύα - ηθοποιός, Κούβελας Η. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Κουτσομύτης Κ. - σκηνοθέτης, Κυριακοπούλου Μένη - ηθοποιός, Κυρτάτας Δ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Λαζάνης Α. - ζωγράφος, Λαλένης Κ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Λεβίδη Ειρήνη - συγγραφέας, Λειβαδάς Κ.- τραγουδοποιός, Λογοθέτης Η. - ηθοποιός, Λύτρας Ν. - ηθοποιός, Μάγκλαρης Β. - καθηγητής ΕΜΠ, Μαγκλίνης Η. - συγγραφέας, Μακατσώρης Γ. - μηχ/γος-ηλ/γος, Μαλικιώσης Θ.- εκδότης, Μαμαλάκη Αυγή - ερευνήτρια, Μαραγκόπουλος Α. - συγγραφέας, Μαρίνου Δέσποινα - αρχιτέκτων, Μαρκομιχελάκης Ν. - γιατρός, Μαρτινίδης Π. - συγγραφέας, Ματθαίου Σοφία - ιστορικός, Μαυρακάκης Κ. - αρχιτέκτων, Μαυρή Μάνια - λέκτορας, Μαυροειδής Λ.- δημοσιογράφος, Μαχιάς Θ. - δ/ντής Ερευνών ΕΚΘΕ, Μέλη Ελλη - ζωγράφος, Μήτσου Α. - συγγραφέας, Μιχαηλάρης Π. - Ιστορικός, Μιχαλιτσιάνου Αννα - δημοσιογράφος, Μιχαλοπούλου Αμάντα - συγγραφέας, Μουρσελάς Κ. - συγγραφέας, Μούτσης Δ. - συνθέτης, Μπακοπούλου Ντόρα - πιανίστα, Μπάλιας Σ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Μπασιάκος Γ. - καθηγητής ΕΚΠΑ, Μπέζος Γ. - ηθοποιός, Μπέικου Μαρία - συγγραφέας, Μπέικου Λουκία - σχεδιάστρια μόδας, Μπότσογλου Χρ. - ζωγράφος, Μπότσογλου - Σακαντάνη Ελένη - εκπαιδευτικός, Μπούρα Ελένη - εκδότρια, Ναζίρης Δημήτρης - ηθοποιός, Νικολαντωνάκης Κ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Νομίδου Βάλλυ - ζωγράφος, Ξαγοράρης Ζ. - καθηγητής ΑΣΚΤ, Ξενάριος Γ. - συγγραφέας, Παγιατάκης Σ. - ιστορικός θεάτρου, Πάλλης Θ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Παναγιωτίδης Ζ. - παραγωγός, Παναγόπουλος Αλ. - ιστορικός, Παπαγρηγοράκης Μ. - καθηγητής ΕΚΠΑ, Παπαδημητρίου Μάχη - δασκάλα χορού, Παπαδημητρίου Α. - μουσικός, Παπαδήμος Γ. - δικηγόρος, Παπαδόπουλος Σ. - Αρχιτέκτων, Παπαδοπούλου Βαρβάρα - εικαστικός, Παπαθανασόπουλος Γ. - αρχαιολόγος, Παπαθανασόπουλος Θ. - αρχαιολόγος, Παπανδρέου Ν. - θεατρολόγος, Παπαστάθης Λ. - σκηνοθέτης, Παπαχριστοδούλου Κ. - πρώην γ.γ. ΓΣΕΕ, Παπούλιας Θ. - συγγραφέας, Παρασκευά Πολυάννα - αρχιτέκτων, Πασχαλίδης Γρ. - καθηγητής ΑΠΘ, Πατάκη Αννα - εκδότρια, Παυλίδου Νιόβη - καθηγήτρια ΑΠΘ, Πετσόπουλος Σ. - εκδότης, Πολίτης Αλέξης - καθηγητής Πανεπιστημίου, Πολιτοπούλου Μαρλένα - δημοσιογράφος, Πολυβίου Μ. - αρχιτέκτων, Πολυκανδριώτη Ουρανία - φιλόλογος, Πουλαντζάς Β. - πολιτικός μηχανικός, Πούλος Τ. - καθηγητής ΑΣΚΤ, Πρόιος Μ. - αρχιτέκτων, Προκοπάκη Χρύσα - θεατρολόγος, Προκοπάκης Γ. -χημικός, Ραγιά Αννυ - εκδότρια, Ραφτόπουλος Δ. - συγγραφέας, Ρεπούση Μαρία - καθηγήτρια ΑΠΘ, Ροδαμίτης Θ. - καλλιτεχν. δ/ντής Φεστιβάλ Σύρου, Ροντήρη Κλεοπάτρα - ηθοποιός, Ρούσης Γ. - καθηγητής Πανεπιστημίου, Ρουσομάνη Καλλιόπη - εκπαιδευτικός, Σακελλαρίου Αντα - αρχιτέκτων, Σαλτερής Ν. - σχολικός σύμβουλος, Σελλά Ολγα - δημοσιογράφος, Σκούρα Βουβούλα - εικαστικός, Σκούρτης Γιώργος - συγγραφέας, Σκρουμπέλος Θ. - συγγραφέας, Σμόνου Γιούλη - καθ. Πανεπιστημίου, Σπηλιόπουλος Μ. - ζωγράφος, Σταμάτης Α. - συγγραφέας, Σταμούλη Εφη - ηθοποιός, Στεφανή Εύα - σκηνοθέτης, Σχινά Κατερίνα - δημοσιογράφος, Σωτάκης Δ. - συγγραφέας, Σωτηριάδης Μ.- ψυχαναλυτής, Τζεβελέκου Μαρία - γλωσσολόγος, Τομαράς Β. - καθηγητής Ιατρικής, Τόμπρου Γιάννα - συγγραφέας, Τσακνιά Εύη - εικαστικός, Τσακνιάς Γ. - ιστορικός, Τσαλίκη Ναταλία - ηθοποιός, Τσαντίλη Αννα - καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Τσατσαρώνη Εφη - καθηγήτρια ΑΠΘ, Τσέρτος Μπ. - τραγουδιστής, Τσικληρόπουλος Μ.- συγγραφέας, Τσινόρεμα Σταυρούλα - καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Φάις Μ. - συγγραφέας, Φλωράτου Μάρθα - σχολική σύμβουλος, Φραγκονικολόπουλος Χ. - επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ, Φραγκόπουλος Μ. - ιστορικός τέχνης, Φωτόπουλος Δ. - μαθηματικός, Χαμπίμπης Θ. - δικηγόρος, Χατζηδημητρίου Νίκη - συγγραφέας, Χατζηιακώβου Β. - εκδότης, Χατζησάββας Μ. - ηθοποιός, Χατζοπούλου Ολυμπία - αρχιτέκτων, Χιωτάκη Βιργινία - ζωγράφος, Χοντολίδου Ελένη - καθηγήτρια ΑΠΘ, Χρονόπουλος Δ. - σκηνοθέτης, Χρυσοβιτσάνου Αγγελική - γλύπτρια.

Εκτύπωση σελίδαςΑποστολή με Email

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Φώτης Κουβέλης: Συγκροτούμε το κόμμα μας με ανοικτές λειτουργίες, αποκεντρωμένο, δημοκρατικό

Ξεκινήσαμε πριν δυό βδομάδες και αμέσως η ανταπόκριση του κόσμου σε όλη τη χώρα μας έδειξε ότι είμαστε στο σωστό δρόμο.

Έγιναν πολλά σε λίγες μέρες.

Στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στις συζητήσεις, στο διαδίκτυο, σε όλη τη χώρα, η απήχηση της συγκρότησης της Δ.Α. έχει ξεπεράσει όρια και παλιά σύνορα. Τα δεδομένα αλλάζουν, οι συσχετισμοί τροποποιούνται.

Οι πρώτες συσκέψεις, οι συναντήσεις, οι συγκεντρώσεις μας στέλνουν σαφές μήνυμα “προχωρήστε”.

Η απόφασή μας ανταποκρίνεται σε πολιτική ανάγκη μεγάλου τμήματος του λαού. Η σύγχρονη δημοκρατική υπεύθυνη ανανεωτική αριστερά κερδίζει τη θέση της στις καρδιές των πολιτών.

Στο ρεύμα που δημιουργείται συναντιούνται αριστεροί της ανανέωσης που είχαν ακολουθήσει τα τελευταία χρόνια πολλούς – συγκλίνοντες ή αποκλίνοντες - δρόμους, προοδευτικοί πολίτες που πίστεψαν ότι μετά την απομάκρυνση της δεξιάς θα άνοιγε ένας καινούργιος δρόμος για τη χώρα, δημοκράτες πολίτες που νοιώθουν ότι η πολιτική, οι αξίες της ΔΑ τους εκφράζουν.

Η αισιοδοξία ξαναγύρισε στις συζητήσεις. Όχι γιατί δεν γνωρίζουμε τις δυσκολίες που περνά η χώρα και οι εργαζόμενοι, ή γιατί δεν συναισθανόμαστε το βάρος της δικής μας ευθύνης. Αλλά επειδή νοιώθουμε και πιστεύουμε οτι ανοίξαμε το δρόμο που αναζητούσαμε. Με την απόφαση των χιλιάδων προοδευτικών και αριστερών πολιτών σε όλη τη χώρα που έσπευσαν να στηρίξουν τα πρώτα βήματα της ΔΑ συγκροτείται ο χώρος της δημιουργικής, υπεύθυνης αγωνιστικής αριστερής και ευρύτερα δημοκρατικής δράσης.

Διαμορφώνουμε όλοι μαζί το δικό μας, δημοκρατικό κόμμα, δημοκρατικό και στις λειτουργίες και στην πολιτική και στις αξίες.

Συγκροτούμε το δικό μας σύγχρονο αριστερό κόμμα, που δεν αρκείται στις έτοιμες απαντήσεις, δεν φοβάται τα ερωτήματα, μοχθεί για να τα προσεγγίσει. Με ελεύθερη και δημιουργική αναζήτηση, θέλει να κάνει καθημερινή πράξη τη θέση “η πολιτική στους πολίτες και οι πολίτες στην πολιτική”.

Αναπτερώθηκαν οι προσδοκίες, η θέληση για συλλογική πολιτική δράση

τόσων και τόσων γυναικών και ανδρών, νέων και παλιών αγωνιστών της αριστεράς και πολιτών που τώρα ενεργοποιούνται. Ειδικά στις συνθήκες της πολύπλευρης κρίσης, έδειξαν ότι ξέρουν πού να αναζητήσουν τις διεξόδους.

Οι νέες και νέοι που δυναμικά συσπειρώνονται γύρω από τη ΔΑ κινητοποιούνται από τη διαφορετική εικόνα και αντίληψη για την αξίες και την ανανεωμένη αριστερή πολιτική δράση, θέλουν να συμβάλουν καθοριστικά την πολιτική και την παρέμβαση της ΔΑ.

Σ αυτές τις μεγάλες προσδοκίες πρέπει η ΔΑ ανταποκριθεί. Και τους δρόμους, τους τρόπους, οφείλει να τους προτείνει στα μέλη του κόμματος η Πανελλαδική Πολιτική Επιτροπή μας, διαμορφώνοντας και το διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων, ενόψει του 1ου Συνεδρίου μας.

Εμείς, όλα τα μέλη της Πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής, με τη θέλησή μας, έχουμε επιφορτιστεί το καθήκον να υποδεχθούμε την προσφορά, τη διαθεσιμότητα χιλιάδων φίλων, συμπολιτών, συναγωνιστών μας. Να εκφράσουμε τη φωνή τους, τις ιδέες, τις προτάσεις τους. Να οργανώσουμε τη συλλογική δράση ώστε πιό δυνατή και αποτελεσματική η Δ.Α. να παίξει σημαντικό, καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

Η σημερινή πρώτη συνεδρίασή μας ας δώσει το σήμα : προχωρούμε δημιουργικά, διαμορφώνουμε υπεύθυνη πολιτική, διαμορφώνουμε πολιτική δημοκρατικής

διεξόδου υπέρ των εργαζομένων.

Φίλοι και σύντροφοι,

φίλες και συντρόφισσες,

Οι πολίτες αναζητούν προοδευτική εναλλακτική υπεύθυνη πολιτική για την έξοδο από την κρίση, με δίκαιη κατανομή των βαρών, ριζική αλλαγή και σε βάθος ουσιαστικό εκδημοκρατισμό του κράτους, προστασία του δημόσιου αγαθού.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ τονίζει ότι λύση δεν είναι η επιστροφή στο παρελθόν, η ανασύνταξη του πελατειακού κράτους στις νέες συνθήκες.

Η κρίση πλήττει και το πολιτικό σύστημα, αλλά και τις κοινωνικές μας αξίες.

Υπάρχει ο δρόμος, υπέρ των εργαζομένων, στον οποίον μπορούν να συναντηθούν δημοκράτες, σοσιαλιστές, αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες, ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας.

Τη διέξοδο θέλουμε να τη διαμορφώσουμε μαζί με ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, δυνάμεις της εργασίας, της δημιουργίας, της επιστήμης. Με τους πολίτες που αγωνιούν, που αγωνίζονται, που υπερασπίζονται το συλλογικό συμφέρον.

Η αριστερή απάντηση στην κρίση απαιτεί γνώση και θέληση, πλατύ διάλογο στην κοινωνία και πολιτικούς αγώνες.

Πιστεύω ότι το κόμμα μας, η ΔΑ, πρέπει να πάρει μια μεγάλη πρωτοβουλία κοινωνικού, επιστημονικού, και πολιτικού διαλόγου για τη διέξοδο από τη κρίση.

Να συζητήσει παντού και επεξεργαστεί μεγάλες και μικρές προτάσεις, συσπειρώνοντας εκείνους που προσδοκούν ένα κράτος χωρίς πελατειακές εξυπηρετήσεις, πολέμιο και όχι παραγωγό της διαφθοράς και της παραοικονομίας.

Βασικές μας σταθερές πρέπει να είναι :

ο επίμονος αγώνας κατά των ανισοτήτων, υπέρ των πιο αδύνατων οικονομικά και πολιτικά στρωμάτων.

Και συγχρόνως η προστασία της αξίας της εργασίας, η στήριξη της παραγωγικής δραστηριότητας, την οποία στρέβλωσε και συμπίεσε το πελατειακό κράτος, προκαλώντας μεγάλες περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις και καταστροφές.

Αυτοί οι στόχοι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από ένα κράτος που μαστίζεται από τη σπατάλη και τα ελλείμματα, τη διαφθορά και την προγραμματική αναποτελεσματικότητα.

΄Εχουμε καταψηφίσει το Μνημόνιο και το ασφαλιστικό και τις εργασιακές ρυθμίσεις. Δεν δεχόμαστε ως μόνον κριτήριο τον εκβιασμό των πιστωτών και των κέντρων ισχύος της ΕΕ. Μείζονα σημασία έχει ότι τα μέτρα και η εφαρμογή τους δεν ικανοποιούν τα παραπάνω κριτήρια.

Η κυβέρνηση δεν προχώρησε στην ενοποίηση των ταμείων, επέβαλε μια βίαιη προσαρμογή στα καθεστώτα συνταξιοδότησης, επέβαλε οδυνηρή ανατροπή για ευαίσθητες κατηγορίες πολιτών, με χαρακτηριστική την περίπτωση των γυναικών και των μητέρων ανηλίκων και, καταργώντας την τριμερή χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, ουσιαστικά ανατρέπει την έννοια της κοινωνικής ασφάλισης, ανοίγοντας το δρόμο για την μετατροπή της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική – ιδιωτική. Η κυβέρνηση άνοιξε το δρόμο για αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες και αποδυναμώνουν τις συλλογικές διεκδικήσεις.

Δεν υπερασπιζόμαστε και δεν θέλουμε να υπερασπιστούμε ένα σύστημα, όπως το σημερινό, που δεν είναι ούτε βιώσιμο οικονομικά, ούτε δίκαιο κοινωνικά. Ένα σύστημα που ευνοεί τους πλούσιους σε βάρος των φτωχών, τους εργαζόμενους του δημοσίου σε βάρος αυτών του ιδιωτικού τομέα, τους ελεύθερους επαγγελματίες σε βάρος των μισθωτών και, κυρίως, την σημερινή γενιά σε βάρος των επόμενων.

Αγωνιζόμαστε για να διαμορφώσουμε νέους συσχετισμούς όχι για να μπλοκάρουμε χωρίς διέξοδο, αλλά για να εφαρμοστεί διαφορετική πολιτική. Πολιτική, που θα μειώνει το έλλειμμα και προοπτικά το χρέος, αλλά με δίκαιη κατανομή των βαρών και νέες αναπτυξιακές - και όχι πελατειακές κατευθύνσεις - που θα σέβονται και θα βελτιώνουν το περιβάλλον.

Θέλουμε να εμπλουτίσουμε τους κοινωνικούς αγώνες προς τρείς κατευθύνσεις :

Είναι αδύνατον συγκροτηθεί ισχυρό κοινωνικό ρεύμα πάνω στα όχι. Απαιτούνται εναλλακτικές λύσεις. Είναι πιο επίπονο, δεν έχει την ευκολία της καταγγελίας, όμως δεν συσπειρώνονται οι εργαζόμενοι, οι πολίτες αλλιώς. Τα σημάδια στις κινητοποιήσεις είναι πασιφανή.

Αλλά και γενικά αντιπροτάσεις δεν αρκούν. Πρέπει να μην διέπονται από συντεχνιακή αντίληψη, αλλά να κυριαρχούνται από το δημόσιο συμφέρον.

Λιγότερες ανισότητες, περισσότερη δημοκρατία και διαφάνεια, ενίσχυση της παραγωγικής δραστηριότητας, περισσότερες δουλειές, λιγότερη ανεργία.

Κι ακόμη, η κοινωνική δράση πρέπει να δυναμώνει και να μην υπονομεύει την κοινωνική αλληλεγγύη. Ξέρουμε ότι σε συνθήκες κρίσης δεν απειλούνται μόνον τα εισοδήματα, αλλά και οι αξίες της συλλογικότητας και της ανθρωπιάς.

Αποκρούουμε τις δεξιές απόψεις και τους μικροπολιτικούς υπολογισμούς. Δεν κάνουμε αντιπολίτευση για να γυρίσει το δικομματικό εκκρεμές πίσω. Δεν κρύβουμε τις διαφορές μας σε ένα - δήθεν κοινό - μέτωπο κατά του μνημονίου. Ξέρουμε ότι έχουμε βασικά αντιτιθέμενες επιλογές για το μέλλον της χώρας και την αντιμετώπιση της κρίσης με τη ΝΔ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπογράφει μέτρα και δεσμεύσεις που κανείς, μα κανείς, δεν τα θεωρεί δίκαια και εύλογα. Μέτρα που τροφοδοτούν ανισότητες της κοινωνίας. Η Ν.Δ γενικολογεί και αναζητεί τη λύση στις περιχαρακώσεις της χώρας.

Ούτε βέβαια πρόκειται να παίξουμε με τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη.

Όλοι αναγνωρίζουν ότι είμαστε μέρος και ενός παγκόσμιου προβλήματος.

Η πρόσφατη διπλή σύνοδος των G8 και G20, αντί για ένα «πλαίσιο για μια ισχυρή, σταθερή και ισορροπημένη ανάπτυξη», έκλεισε χωρίς καμιά επί της ουσίας συμφωνία, με την καθεμιά από τις κυβερνήσεις των ισχυρών να επιμένει και να επιλέγει το δικό της δρόμο, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας στάσης στις κοινωνίες και στο περιβάλλον.

Οι μόνες συγκεκριμένες δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι ηγέτες των 20 ισχυρότερων χωρών ήταν να μειώσουν στο ήμισυ τα δημόσια ελλείμματα μέχρι το τέλος του 2013 και να απελευθερώσουν ακόμα περισσότερο τις αγορές αγαθών και υπηρεσιών, δηλαδή και των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, εξαλείφοντας έτσι κάθε ρυθμιστική δυνατότητα των κυβερνήσεων απέναντι στις χρηματαγορές. Στις εννέα μάλιστα σελίδες του τελικού κειμένου της Συνόδου, το περιβάλλον μετά βίας χώρεσε σε δύο παραγράφους, παραπεμπόμενο στη Σύνοδο της Κοπεγχάγης, τον προσεχή Δεκέμβριο.

Καμιά συμφωνία για τη διαφάνεια και την κατάργηση των Φορολογικών Παραδείσων. Αντ` αυτού θεωρήθηκε σπουδαία επιτυχία η κατάταξή τους σε «Λευκούς», «Γκρίζους» και «Μαύρους» - λες και υπάρχουν και καλοί φορολογικοί παράδεισοι - , με «Λευκούς» θεωρούμενους τους ευρωπαϊκούς, όπως το Λουξεμβούργο και το Μονακό, και την Κίνα να θεωρεί ότι το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο δεν αποτελούν φορολογικούς παράδεισους.

Καμιά συμφωνία για τη φορολόγηση των υπερκερδών του τραπεζικού συστήματος για ενίσχυση της ανάπτυξης, των δημοσίων αγαθών και των ασθενέστερων χωρών και κοινωνικών στρωμάτων. Αντ` αυτού θεωρήθηκε επιτυχία η πρόταση για τη δημιουργία μιας ομάδας ειδικών που θα εξετάσει την αντιμετώπιση του ζητήματος των τοξικών τραπεζικών προϊόντων, τα μπόνους των στελεχών και τη διαφθορά στον χρηματοπιστωτικό τομέα.

Και φυσικά καμιά νύξη για τη φορολόγηση των βραχυπρόθεσμων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, τις κατεξοχήν κερδοσκοπικές κινήσεις του χρηματιστικού κεφαλαίου, που η ίδια η κα Μέρκελ είχε διακηρύξει ότι θα θέσει ως θέμα στη Σύνοδο των G20.

Τίποτα δεν εμποδίζει φυσικά την εφαρμογή του μέτρου στην κλίμακα της Ε.Ε. Όμως αυτό απαιτεί διαφορετική πολιτική βούληση και εναλλακτικές ως προς τον νεοφιλελευθερισμό πολιτικές, με κυβερνήσεις που δεν θα έχουν ως προτεραιότητα την εξασφάλιση των αγορών, αλλά τον έλεγχό τους με τη διαμόρφωση και την επιβολή ρυθμιστικών κανόνων, ζήτημα που δεν αφορά βεβαίως μόνο την Ευρώπη, αλλά ολόκληρο τον κόσμο και καθιστά επείγουσα τη δημοκρατική πολιτική διακυβέρνηση της παγκοσμιοποίησης.

Γιατί πολύς λόγος γίνεται και στην Ευρώπη για την ανάγκη κοινής οικονομικής διακυβέρνησης. Αναγκαιότητα που αναγνωρίζει και αντιμετωπίζει θετικά και η Αριστερά. Μόνο που οι σημερινές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, από πίστη ή υποταγή στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, την εννοούν ως μεγαλύτερο συντονισμό από ένα διευθυντήριο για αυστηρότερη εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, με θέσπιση αυστηρών ποινών για όσες χώρες το παραβαίνουν. Η Γερμανία έδωσε πρώτη το σύνθημα με ένα νέο πακέτο περικοπών στις δημόσιες δαπάνες κατά 80 δις ευρώ, η Βρετανία κατά 100 δις, η Γαλλία κατά 45 δις και αναλόγως θα πράξουν και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Πρόκειται για πολιτική περαιτέρω περιορισμού της κατανάλωσης, στραγγαλισμού της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας με επιπτώσεις στο σύνολο της πραγματικής λεγόμενης οικονομίας. Πρόκειται για πολιτική που θα βυθίσει περαιτέρω την Ευρώπη στην ύφεση και την ανεργία.

Για την Αριστερά με το σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, κοινή οικονομική διακυβέρνηση σημαίνει πρωτίστως δίκαιη κοινή φορολογική πολιτική, ενισχυμένο κοινοτικό προϋπολογισμό, κοινές ευρωπαϊκές δημόσιες επενδύσεις, ενίσχυση των δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών σε ευρωπαϊκή κλίμακα, ευρωπαϊκό κατώτατο εγγυημένο εισόδημα για μισθωτούς και συνταξιούχους, αντιμετώπιση των ενδοευρωπαϊκών οικονομικών ανισορροπιών μεταξύ των κρατών – μελών, στην κατεύθυνση της σύγκλισης και φυσικά αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας από ένα Σύμφωνο Κοινωνικής Σταθερότητας με προτεραιότητα στους δείκτες της ανάπτυξης, της καταπολέμησης της ανεργίας και της περιβαλλοντικής προστασίας, αντί για τους υφεσιακούς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς των μηδενικών ελλειμμάτων.

Όμως αυτά απαιτούν αλλαγή των συσχετισμών στα κράτη – μέλη και στο σύνολο της Ευρώπης. Αυτό επιδιώκει και γι` αυτό αγωνίζεται η Δημοκρατική Αριστερά μαζί με όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν τον ίδιο προσανατολισμό, μαζί με τα συνδικάτα, τα κινήματα και τους πολίτες.

___________________________________________________________________

Φίλοι και φίλες,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Διακηρύξαμε ότι δεσμευόμαστε να ασκήσουμε υπεύθυνη πολιτική και αμέσως βρήκαμε ανταπόκριση σε μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που έχουν βαρεθεί την υποκρισία στην πολιτική, ξέρουν ότι κρύβει τα χειρότερα. Που θέλουν να είναι χρήσιμα τα κόμματα – όχι υποταγμένα. Να πολεμούν όταν πρέπει, να διαλέγονται όταν είναι ανάγκη, να κερδίζουν μάχες πείθοντας και ενεργοποιώντας τους πολίτες.

Αυτό πρέπει να κάνει το κόμμα μας, μακρυά από τον αριστερισμό και τη δογματική άρνηση της πραγματικότητας. Δεν θα ασκήσουμε την πολιτική που υλοποιούν εν πολλοίς οι άλλες πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν αναλώνεται σε ενδοαριστερές διαμάχες. Κοιτάμε και προχωράμε μπροστά.

Ξέρουμε ότι για να ανακάμψει η οικονομία και η κοινωνία, εκτός από τις κεντρικές πολιτικές, πρέπει να αλλάξουν πολλά στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και σε όλη την κλίμακα των δημόσιων λειτουργιών και των ανθρώπων που τις υπηρετούν. Οι μεταρρυθμίσεις που επιδιώκουμε αφορούν στο βαθύ εκδημοκρατισμό των λειτουργιών του κράτους, τη ριζική ανακατανομή των εξουσιών, κυρίως μεταξύ της εκτελεστικής εξουσίας και των αντιπροσωπευτικών οργάνων της Πολιτείας και τη διαμόρφωση κοινωνικών ελέγχων της ασκούμενης πολιτικής.

Αυτό πρέπει να γίνει κεντρικό θέμα των πρωτοβουλιών μας για διάλογο και δράση.

Αλλιώς πώς να πιέσουμε για την άρση του άδικου και άνισου φορολογικού συστήματος;

Χωρίς τη διαφανή και χρηστή διαχείριση των χρημάτων του δημοσίου και την απόρριψη της δημόσιας σπατάλης και της ιδιωτικής επιδεικτικής σπάταλης κατανάλωσης, πώς θα επιβάλουμε εξοικονόμηση πόρων για την υγεία και την παιδεία, για την εφαρμογή δημόσιων και κοινωνικών πολιτικών;

Πώς θα προωθεί νέο αναπτυξιακό πρότυπο, νέες οικολογικές επιλογές στην ανάπτυξη και στην ενεργειακή πολιτική, δραστικό περιορισμό και έλεγχο των φυσικών πόρων, που σήμερα σπαταλώνται και προσβάλλονται;

Φίλες και φίλοι

Ήδη συγκροτούνται παντού επιτροπές της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

Συγκροτούμε το κόμμα μας με ανοικτές λειτουργίες, αποκεντρωμένο, δημοκρατικό, χωρίς μικροεξουσίες.

Με τους πολίτες- μέλη να παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, να ελέγχουν την ηγεσία.

Ένα κόμμα ευρύχωρο και συνάμα δυναμικό, πηγή πρωτοβουλιών και λύσεων.

Κόμμα της εργασίας και της δημιουργίας, ενεργών πολιτών, εργαζομένων γυναικών και ανδρών, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, της επιστήμης, της εκπαίδευσης, της έρευνας. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας.

Το Συνέδριό μας φιλοδοξούμε να είναι ένα σύνολο πρωτοβουλιών και διαδικασιών που θα αναδείξουν τις αξίες μας.

Συνέδριο, που θα φέρει κοντά μας προοδευτικούς συμπολίτες μας, δημοκράτες, σοσιαλιστές που πίστεψαν ίσως σε λόγια μεγάλα για να απογοητευθούν μετά. Που βλέπουν τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής. Που προσδοκούν μια σύγχρονη σοσιαλιστική, δημοκρατική πορεία για τη χώρα.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ προχωράει μπροστά. Το κόμμα μας δε μασάει τα λόγια του. Συγκρούεται όταν και όπως πρέπει, με στόχο πάντα τη συγκέντρωση δυνάμεων, την αλλαγή των πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών.

Θα δουλέψουμε με δημιουργικότητα, συντροφικότητα, αποτελεσματικά, ενωτικά με κατανόηση και σεβασμό στη διαφορετική άποψη για να αναδείξουμε την αριστερά που χρειάζεται η κοινωνία και την περιμένει._

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

ΕΠΤΑΜΕΛΕΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΣΤΗ ΧΙΟ

Στη δεύτερη συνέλευση της Δημοκρατικής Αριστεράς στη Χίο αποφασίστηκε η δημιουργία επταμελούς προσωρινού συντονιστικού το οποίο θα εκπροσωπεί το κόμμα στο νομό μέχρι το προσεχες συνέδριο του κόμματος, καθώς και ενοικίαση γραφείων στο κέντρο της πόλης.
Το συντονιστικό αποτελείται από τους.
1) Σταμάτης Ζουμίδης: Συνταξιούχος Μηχανικό Εμπορικού Ναυτικού
2) Ανδρέας Μιχαηλίδης: Γιατρός Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Χίου
3) Γιάννης Μιχαλιός: Φαρμακοποιός
4) Δημήτρης Ξηνταριανός: Τραπεζικός υπάλληλος
5) Αύγουστος Πιπίδης: Δικηγόρος. Γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου
6) Ισίδωρος Τσούρος: Δικηγόρος. Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου
7) Στέλιος Χαρίτος:. Τραπεζικός υπάλληλος.
Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία του σ Στάθη Σιάκα ο οποίος τάχθηκε ολόψυχα με το νέο εγχείρημα. Λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αυτές είναι οι απόψεις που πιστεύω τόσα χρόνια και αυτός ο λόγος (συριζα-αριστερισμός) που δεν πήγα να ψηφίσω στις τελευταίες εκλογές.
Αυτό που μας δίνει κουράγιο είναι η αποδοχή που έχει η Δημοκρατική Αριστερά στο κόσμο πέρα από το Συνασπισμό και η εγγραφή στο μητρώο μελών νέων ανθρώπων, κάτι που έχει ανάγκη η αριστερά και γενικά η κοινωνία μας.

Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΧΙΟΥ

Τη Δευτέρα 5 Ιουλίου και ώρα 19.30 πραγματοποιείται στο αναψυκτήριο του Δημοτικού Κήπου Νομαρχιακή Συνέλευση των μελών και των φίλων της Δημοκρατικής Αριστεράς με θέματα:
1. Ενημέρωση.
2. Συγκρότηση Νομαρχιακών Οργάνων.
3. Προγραμματισμός για το επόμενο διάστημα.